Leven in de vrijheid van Christus
Een mooie titel, maar de vraag is: wat is
dit eigenlijk en hoe krijg je dat?
In mijn geval betekent leven in de vrijheid
van Christus dit: vrijheid van angsten.
Ieder mens kent wel angsten. Zo ken ik
weinig mensen die geen angst hebben voor een spannende uitslag in het
ziekenhuis. Wat staat me te wachten? Ik ben toch niet ernstig ziek?
Dit zijn reële angsten die terug te voeren
zijn naar een concrete situatie.
Iets heel anders is het als onbestemde angsten je leven gaan beheersen en je gedrag
gaan veranderen. In mijn geval liep ik de hele dag rond met een knagend angstig
gevoel in mijn maag. Vaak drukte ik met mijn handen mijn maag in om de pijn wat
minder te voelen. Nooit was ik zonder angst en nooit wist ik waarom ik hiermee
rond liep. Ik kon het geen plek geven, niet verklaren waar het vandaan kwam,
maar één ding was zeker: het was er dag en nacht, soms erger , soms minder erg.
Tot een vriendin, een christin, mij eens
vroeg: waarom houd jij je handen altijd tegen je maag aangedrukt? Ik legde uit
dat ik daar altijd een akelig, knagend gevoel van angst en paniek heb. Oh, zei
ze, maar daar kun je wel van af komen hoor. Angstgevoelens rond de navel wijzen
op een occulte binding met je voorgeslacht. Laat maar eens voor je bidden, dan
zul je zien dat het weg gaat.
In dezelfde tijd gebeurde er iets wat mij
panische angsten gaf.
Er is bij ons ingebroken, in de garage
achter ons huis. Die nacht kon ik slecht slapen en dacht verdachte geluiden te horen: ik hoor geluiden
van voetstappen die zachtjes lopen op
het grind. Ik hoor geluiden die lijken op het rijden met een kruiwagen. Ik maak
me zelf wijs dat dat verbeelding is en onderneem geen actie. De volgende morgen
komt de waarheid aan het licht: het klopte dus wel. Er is ingebroken en ik heb
het goed gehoord. De politie vertelde ons dat er bij meer huizen rondom ons is
ingebroken en dat het het werk moet zijn geweest van een professionele bende.
Vanaf dat moment slaat de angst zo toe dat
ik niet meer normaal kan slapen. Ik beleef nacht aan nacht de situatie opnieuw:
ik hoor hoe het hek piept en wordt geopend. Krakende voetstappen komen het pad
op lopen en ik zit recht overeind in bed, in afwachting van wat komen gaat. Ik
verzamel alle moed bij elkaar en ren naar het raam om te kijken wie er is…maar
nooit is er iemand. Het hek is normaal gesloten en ik ga weer terug naar bed.
Maar van slapen komt weinig …
Mijn vriendin zei: je hebt gebed nodig om
hiervan bevrijd te worden. Eindelijk was ik zo ver om die stap te zetten. Zo
ben ik in ‘s –Hertogenbosch terecht
gekomen bij mensen die wel wisten wat de vrijheid in Christus betekent. Zij
hebben mij geholpen en voor bevrijding
van angsten en binding met het voorgeslacht gebeden. De Here Jezus werd
aangeroepen en Hij is het die mij bevrijd heeft van mijn angsten en knagende
pijn bij mijn navel.
Ik hoefde hier niets bijzonders voor te
doen dan alleen mijn pijn en verdriet bij Hem brengen. De Here Jezus zegt: komt
allen tot Mij die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.
Heel verrassend ben ik zo ook door gebed genezen van een behoorlijk beenlengte-
verschil. Tijdens het gebed zag ik mijn been aangroeien. Ik voelde helemaal
niets, geen pijn, niets. Ik kon mijn ogen niet geloven, maar het is gebeurd. Ik
had geen gebed hiervoor gevraagd, maar toch kwam dit aan het licht tijdens het
gesprek voor afgaande aan het gebed. Ik
mocht ervaren dat de Here Jezus ons meer wil geven dan wij bidden en bedenken
kunnen: een leven in vrijheid met en door Jezus!